Zajęcia mają za zadanie pokazanie innej strony narkomanii. Nie ma to być praca nad indywidualnym przypadkiem osoby bezdomnej bądź też już uzależnionej od środków psychoaktywnych, ale zrozumienie narkomanii jako zjawiska społecznego, jako szeregu związków przyczynowo skutkowych, kształtujących zachowanie i reakcje człowieka. Przebieg zajęć jest tylko zarysem, ponieważ zajęcia kierowane są do młodzieży klas ponadgimnazjalnych posiadających ogólną wiedzę na temat narkomanii. To w trakcie zajęć korygujemy i uzupełniamy ich wiedzę w zależności od potrzeb. Wykorzystanie do zajęć filmu dokumentalnego pomoże młodzieży w wizualizacji problemu co wpłynie na lepsze zrozumienie i przyswojenie treści.
Czas realizacji: 60 minut
Cele ogólne:
Cele szczegółowe:
Uczeń :
Metody nauczania:
1) metody podające
2) metody problemowe
Aktywizujące
3) metody waloryzacyjne
Środki dydaktyczne:
Formy nauczania:
Przebieg zajęć:
Wprowadzenie
Zadajemy grupie proste pytania, mające na celu opisanie stereotypu narkomana, osób sięgających po środki odurzające np.: Kto może zostać narkomanem? (opis statusu społecznego, wieku, wykształcenia). Następnie przechodzimy w rozmowie do zjawisk kształtujących takie zachowanie czyli zadajemy pytanie np.: Co ma wpływ na człowieka i jego zachowania? ( rodzina, środowisko lokalne, wieś, miasto). Zachęcamy aby podczas oglądania filmu zwracali uwagę na wyraz twarzy dzieci, na emocje jakie wyrażają wypowiadając się o sobie oraz o swoich marzeniach. Włączamy film.
Analiza
W analizie bardzo istotne są emocje młodzieży ich wypowiedzi, dlatego zadajemy pytanie umożliwiające ich wyrażenie np.: co było dla nich najbardziej szokujące w filmie?, czego dowiadujemy się o dzieciach ?, co sprawiło że znalazły się w takiej sytuacji? o czym marzą ? Omawiamy konsekwencje zażywania środków odurzających, psychoaktywnych. Do czego doprowadza zażywanie takich substancji. Jak reaguje otoczenie na osoby będące pod wpływem środków psychoaktywnych.
Podsumowanie
Całość podsumowujemy wspólnym wnioskiem. Narkomania - choroba duszy i emocji, nie ma grupy wiekowej, społecznej podziału między miastem czy wsią wolnej od narkomanii. Problem tak naprawdę wynika z braku zaspokojenia podstawowych potrzeb człowieka: miłości, akceptacji, poczucia bezpieczeństwa. Należy zwrócić młodzieży uwagę na to, że do grupy najbardziej narażonych na sięgnięcie po narkotyk należą te osoby, które cechuje brak pewności siebie oraz brak takich umiejętności, jak asertywność, konstruktywne radzenie sobie z sytuacjami trudnymi, rozwiązywanie konfliktów, kreatywne spędzanie wolnego czasu.
Grażyna Baran